14 januari
Het is 3 uur in de ochtend. De wekker gaat. Jansje is opgebleven om ons op tijd wakker te maken. Het is nu 9 uur ‘s-avonds in Nederland. Douchen, eten, koffers dichtmaken en nu is het wachten op de taxi. Hij is laat en ik ga vast kijken of de taxi er al aankomt, veronderstel dat hij niet komt, dan missen wij ons vliegtuig, niet aan denken. De taxi is er. Jansje gedag zeggen en onze reis is begonnen naar Adelaide.

Precies op tijd om 5.40 uur gaan we de lucht in.
Adelaide.
Met de taxi naar het centrum want we moeten ons melden bij Hertz voor de auto die wij de komende 3 weken zullen gebruiken voor onze reis. Het is een witte Toyota Camry en alles ziet er perfect uit.

Starten en wegwezen. Wel vreemd het stuur aan de rechterkant, in plaats van de richtingaanwijzer gaan constant de ruitenwissers aan. Even wennen, we rijden eerst verkeerd, want het is toch een hele toer om de stad Adelaide uit te komen, maar alles gaat goed.

We vervolgen nu onze weg naar Melbourne. Wat een enorm groot land, daar komen wij nu wel achter. Na 600 km te hebben gereden lijkt het ons verstandig om de auto te verwisselen voor een motel/hotelkamer. Dit gebeurt in Mont Gambier even buiten de stad. Het is niet echt een mooi motel maar we zijn moe en alles wat we willen is slapen.

15 januari

En nu echt op weg naar Melbourne. We hebben nog een flink end te gaan. Half 9 rijden we weg. In de middag bereiken we de Great Ocean Road. Dit is echt te gek voor woorden.

  Wat een natuur.

Het is er erg winderig, maar hoe kan het ook anders, de wind komt rechtstreeks van de zuidpool en komt niets tegen en buldert tegen de kustlijn aan. Zo zijn de 12 apostelen ontstaan, elk jaar brokkelt er weer een beetje van af, 4 cm per jaar.  Ongelooflijk.

Op weg naar tante Annie en ome Wens. Voorbij Melbourne geef ik een belletje. Ze hadden ons nog niet verwacht. Nog even en dan zijn we er. Het is moeilijk te vinden, veel zoeken maar nee het lukt ons niet. Weer een belletje en ome Wens en tante Annie komen ons ophalen vanaf de plek waar we staan (de brandweerkazerne).

Dit was een heerlijk weerzien. Ze hebben ons echt in de watten gelegd. We hebben
‘s-avonds lekker zitten te babbelen en gezellig zitten te drinken. Voldaan en moe zijn we uiteindelijk in ons bed gekropen.

16 januari
De volgende morgen hebben we heerlijk op het mooie terras met uitzicht op zee ontbijt gehad. Ja Annie heeft ons heerlijk verwend met een echt Hollands ontbijt. Na het ontbijt zijn we naar het nieuwe huis van Annie en Wens geweest want ze gaan verhuizen naar een iets kleiner optrekje, want ja ze worden toch een dagje ouder. Tante en oom mogen we allang niet meer zeggen tegen ze.
Op weg naar Yvonne, mijn nicht die ik voor het laatst 24 jaar geleden gezien heb. Toen was ze een meisje van 14 jaar, ik ben echt benieuwd. Voordat we naar Yvonne en Greg gaan eerst nog even langs het huis van Rob en Rose, jammer genoeg zijn zij op vakantie en wij zullen hen niet ontmoeten.

Het eerste wat opvalt is het werkelijk fantastische huis van Yvonne en Greg met de kinderen Nathan en Mitchel. Hier kunnen wij alleen maar van dromen. Het weerzien was geweldig en het was of wij elkaar al jaren kenden. We hebben veel plezier daar gehad en hebben natuurlijk de nodige shotjes gefilmd.

Na een paar wijntjes zijn we naar Wens en Maree gegaan om daar te bbq-en.

Ook dat was een leuk weerzien, maar Wens was twee maanden geleden in Nederland en heeft Gerard al kennis met hem gemaakt.
Ja en dan de Australian Open. Wens heeft buiten ons om via internet kaartjes besteld en zo kunnen we de volgende dag echt naar de Australian Open. Wie had dat gedacht!!!!

17 januari
We hebben ontbeten met Maree, Wens was al naar zijn werk. Maree heeft ons naar het treinstation gebracht en ons uitgelegd hoe we moesten lopen naar het stadion. Dit ligt midden in het centrum van Melbourne. Spannend hoor, eindelijk een echt groot tennistoernooi meemaken was altijd nog een van mijn grootste wensen.
Ja en daar staan we dan voor het stadion. Na de tickets te hebben opgehaald nog even een foto van de Rod Laver Arena. En dan naar binnen. Wie had dit ooit gedacht. The Australian Open.

De wedstrijd die wij gezien hebben was met Tim Henman tegen Lapenti. Henman won in drie sets, echt spectaculair was het niet maar het idee om er te zitten en het mee te mogen maken is geweldig.
De hele dag hebben we rond kunnen lopen en veel tennissers gezien waaronder de herendubbel met Jan Siemerink die jammer genoeg kansloos ten onder ging. Om 17.00 uur moesten wij het terrein verlaten want we hadden een dagticket, maar we hebben beide genoten.

Op aanraden van Wens zijn we naar de Rialto Tower geweest en daar hadden we een mooi uitzicht over Melbourne. Om 18.00 uur belde Wens en zijn we gezellig de stad ingegaan en hebben een lekker hapje gegeten. Dit was toch wel een mooie afsluiting van de dag en tevens ons bezoek aan Melbourne en de hele familie Brinkman.

18 januari
Om 8 uur op want we moeten weer verder. Maree heeft ons precies uitgelegd hoe we Melbourne uit moesten komen en dan gaan we op weg naar Sidney. Wat een dag. Het is ongeveer 800 km maar je moet je hier echt aan de snelheid houden. Eindelijk om 19.00 uur rijden we Sidney binnen en het giet, wat, het komt met bakken naar beneden.
Nu nog een hotel zoeken maar gelukkig dat is gauw gebeurd. We hebben ‘s-avonds Wendy gebeld, die in Sidney woont en afgesproken dat we zondagmorgen koffie gaan drinken, ze was erg verbaasd dat wij in Australië waren. Zij wist van niets.

Nu lekker slapen na toch wel een vermoeiende reis om morgen Sidney te verkennen.

19 januari
Met de bus naar het centrum. Gelukkig heeft de regen het opgegeven en schijnt het zonnetje. Het is lekker warm. In het centrum eerst even zoeken naar een fotoshop om de foto’s op cd te laten zetten. Dat was moeilijk, dat ging in Perth beter, maar we hebben er een gevonden.

In het hotel hadden we al de folders doorgelezen en we hebben besloten om een haventocht te gaan maken met een van de vele boten, waaronder uiteraard ook een bezoek aan de Operahouse. Het is heerlijk op de boot, lekker verkoelend. en wat een stad. De Operahouse was echt heel indrukwekkend. Wie had ooit gedacht dat we hier nog eens voor zouden staan. Ook de brug is mooi, maar te duur om er over de boog te lopen,
fl. 130,– per persoon.

We hebben ook een bezoek gebracht aan onze Batavia, die op dat moment in de haven van Sidney lag. Dit was natuurlijk de moeite waard.

Daarna de foto’s opgehaald en lekker even wat gedronken en gegeten in een (schrik niet) een zogenaamde Mac Donalds. We waren moe en zijn vroeg naar bed gegaan om de volgende morgen vroeg richting Brisbane te rijden.

20 januari
De lange reis kan weer beginnen maar voordat we werkelijk op pad gaan eerst met de taxi naar het centrum om Wendy en Peter te ontmoeten. Dit was erg gezellig, maar de tijd dringt dus veel tijd hadden we niet maar het was wel leuk om iemand uit je eigen omgeving zo ver weg te ontmoeten.

 Na de koffie weer richting hotel om de auto te pakken en weg te wezen.

Op zich een mooie rit maar het schiet niet op want het is geen high/freeway. De wegen zijn dan eenbaans, dan weer tweebaans. De natuur is schitterend. Onderweg nog aan een van de grote rivieren die je tegenkomt gestopt en iets gegeten aan de waterkant en lekker in het zonnetje gezeten.

Dit was in Taree. En dan weer verder.

Nog even een discussie over miles en kilometers en om 19.00 uur kwamen we bij Goffs Harbour. Een schattig kustplaatsje (waar we zo zouden willen blijven). Even opgefrist en het dorpje verkennen. We zitten in een motel dat is gelegen aan een ventweggetje van de doorgaande weg met alleen maar motels, te kust en te keur. Heb je dit wel eens meegemaakt?

We lopen naar het centrum om een restaurantje te zoeken maar de een voor de ander gaat sluiten of is te vol. En het is nog maar 20.45 uur op zaterdagavond!

Eindelijk een gevonden, ziet er leuk uit maar wat schept onze verbazing? Ik had er wel over gelezen maar heb er niet bij stilgestaan. Het is een BYO restaurant, dat wil zeggen Bring Your Own. Dit restaurant heeft geen vergunning om alcohol te verkopen dus moet je dit zelf meenemen, dus Gerard werd erop uit gestuurd om wat wijn te halen. De baas wijst ons een liqueurshop aan en Gerard ging op pad. Komt die lieverd met één flesje wijn terug, dus dat wordt zuinig aan doen. Leuk om dit ook een keer mee te maken. Het eten was erg bijzonder, dit was toch wel het lekkerste tot nu toe en niet duur ook, maar dat komt natuurlijk door de alcohol, dat maakt het altijd het duurste. We hebben een voorgerecht, hoofdgerecht en een nagerecht voor maar 99 dollars.

Terug naar het motel en slapen, morgen richting Brisbane.