17 april zijn we vertrokken uit Wormerveer om 7.40 uur. Onderweg toch nog steeds veel krampen in mijn buik, het zal toch niet weer beginnen? Na de eerste koffiestop in Nederland stapte ik uit de camper en (sorry) heb ik een enorme wind moeten laten. Niemand iets gehoord en de krampen waren verdwenen als sneeuw voor de zon. Onze eerste camping was in Source du Lac waar we met regen aan kwamen. Dat was de eerste dag met regen.

De volgende morgen, 18 april, op weg naar Marjanne en Jan. Daar waren we om 18.30 uur. Gezellig om weer terug te zijn. We hebben een leuke week gehad, alleen het weer werkte niet echt mee. Eén dag fantastisch weer gehad maar de rest van de week was bewolkt en koud. Woensdagmiddag een borrel gedronken bij Harry en Tjanka en de dag ervoor zijn we naar de markt in Salviac geweest.

Gerard heeft Jan geholpen met de overkapping van het zwembad schoon te maken en dat was een hele klus.

 

Donderdag 23 april vertrokken uit Salviac en zijn daar beland bij een camping in Aignan op aanraden van Bert. De eigenaar van de camping was namelijk iemand uit De Rijp en wij hebben daar twee nachten gestaan. Jammer genoeg werkte het weer niet echt mee maar we hebben daar toch wel leuk kunnen fietsen. We zijn ook nog in het geboortedorpje van D’Artagnan geweest, één van de vier musketiers.

Op 25 april wilden we weer vertrekken maar de camper raakte vast in de modder. Arie kwam met zijn tractor ons uit de problemen halen. Wat een belevenis.

In de namiddag bereikten we Zarautz, een camping nabij Orio, waar ik vroeger, toen ik 18 jaar was, nog met mijn vader en moeder geweest ben. Wat een leuke herinnering was dat. De camping was niet een erg gezellige camping. Erg groot en massaal. Eén nacht gebleven.

26 april kwamen wij in Potes aan op de camping La Viorna. Wat een ontzettende leuke camping. Lieve mensen, leuke restaurantjes en een leuk stadje met een hele kleine markt. Jammer dat het weer niet echt heeft mee gewerkt maar zijn daar toch twee nachten blijven staan.

28 april in camping Deva bij Gijon.

Leuke stad aan de kust maar ook hier weer slecht weer. Na één nacht hadden we het weer gezien en zijn doorgereden naar Oia.

29 april. Oia een fantastische mooie camping aan de Atlantische Oceaan. En met mooi weer. Zou het dan eindelijk omslaan? Bij de receptie kwam een Spaanse vrachtwagenchauffeur, die een tijdje naar onze camper stond te kijken, naar binnen bij de receptie en vroeg of wij uit Wormerveer kwamen. Hij was namelijk een keer in Wormerveer geweest en zag dat staan op onze camper.

Die middag hebben we heerlijk buiten kunnen zitten maar dat veranderde al heel gauw. Wat hebben we daar een regen gehad. De laatste nacht kwam er ook nog eens een enorme storm bij, waar je bang van werd. Ik was bang dat onze camper door de wind meegenomen zou worden. Dus toe maar besloten om weer verder te trekken.

2 mei. Richting Vagueira gereden en daar een camping gezocht. Omdat wij toen nog niet naar Jolein en Liedewij konden waren wij verplicht om daar drie nachten te staan. En we hebben alleen maar regen gehad. Verschrikkelijk veel regen.

4 mei
Eindelijk op weg naar onze nieuwe bestemming. Figueiro dos Vinhos, naar Jolein en Liedewij. Echt in de middle of nowhere. Een zandpad van ruim 2 kilometer moesten wij overbruggen maar uiteindelijk toch op plaats van bestemming aangekomen. We werden heel hartelijk ontvangen en een kleine rondleiding gehad van hun paradijs.
s’ Avonds heeft Liedewij heerlijk voor ons gekookt en zaten we aan een lange tafel tezamen met andere gasten te eten en drinken.
Heerlijk gegeten en het was erg gezellig. Toch maar besloten om de volgende dag weer verder af te zakken naar het zuiden, naar de zon.

5 mei hebben we weer een behoorlijk eindje gereden alleen maar om de zon tegemoet te gaan. En die hebben we eindelijk gevonden. Op Camping Campismo de Gambia hebben we een overnachting gedaan. Een simpele maar schone camping.

6 mei, wakker worden met een strak blauwe hemel en een stralende zon. Daar doe je het toch voor? Wat een heerlijkheid. Zo en nu op naar Lagos, waar we twee weken blijven staan.

Een prachtige camping met mooie en schone toiletten en douches.  De eerste avond wilde Gerard voetbal kijken en aangezien onze schotel hier geen beeld gaf zijn we naar het restaurant van de camping gegaan. Opeens hoorden wij iemand zeggen dat lijkt ome Gerard wel en dat waren Nienke en Martijn met de kinderen. Hoe is het mogelijk. We hebben gezellig een wijntje en biertje met elkaar gedronken en afgesproken dat zij morgenochtend een bakkie bij ons kwamen doen in verband met mijn verjaardag. Met zelf geplukte bloemetjes kwamen zij de volgende ochtend bij ons.

s’ Middags zijn we naar Luz gefietst en daar heerlijk op een terras gezeten. We zagen een mooi restaurant en besloten dat we daar in de avond zouden gaan eten en mijn verjaardag een beetje te vieren.

8 mei. Tot 20 mei hier gestaan en hebben een leuke en gezellige  tijd gehad. We hebben gegolfd in Espiche, zijn met de bus naar Sagres geweest. Daar hebben we heerlijk op het strand gegeten. Verschillende keren in Pray de Luz geweest.

20 mei op weg naar naar Sevilla. Op advies van bekenden zijn we richting Isla Christina gereden. Een camping vlakbij zee. Leuke camping maar ontzettend stoffig. Het plaatsje was heel erg leuk. Gezellige restaurantjes en terrasjes. Hier zijn we twee nachten gebleven maar zijn weg gegaan omdat het te stoffig was en de toiletten stonken een klein beetje.

22 mei zijn we richting Sevilla gereden. In Dos Hermanas hebben we een camping gevonden en meteen op pad naar Sevilla met de bus. Voor € 3,20 met zijn tweeën is toch geen geld. Mooie stad en we hebben genoten. Totdat er iets behoorlijk mis is gegaan. Op een terras waar we heerlijk tapes hebben gegeten is op een slinkse manier mijn telefoon gestolen. Op het terras waar we zelf bij waren. Op een moment kwam er een bedelaar langs die om een euro vroeg en wij hebben meteen nee gezegd. Hij had ook een soort karton bij zich waar ook 1 euro op stond. Die heeft hij waarschijnlijk op mijn telefoon gelegd en weg was hij als ook  mijn telefoon. Maar dat hadden we pas later in de gaten.

Ja dan wordt het politiebureau, aangifte doen etc. etc. Waardeloos. Met de taxi naar het politiebureau, waar we trouwens erg goed werden behandeld en ook met de taxi naar de camping want we baalden enorm.

De volgende dag meteen weer opgestapt en doorgereden naar de oostkust.

23 mei aangekomen in Pilar de la Horada. Prachtige camping en voor ons natuurlijk bekend terrein. Heerlijk naar het strand van Mil Palmeras geweest, onze oude omgeving weer gezien, bij Adriano gegeten en op bezoek bij Arie en Toos geweest. Gezellig en lekker voor weinig centjes bij Harry gegeten.

    Ook hebben we Luis een bezoekje gebracht in Torre waar we een heerlijke tong hebben gegeten. Jammer genoeg was Luis niet aanwezig, maar wel heel gezellig gegeten op het leuke pleintje van Torre.

 Vrijdag naar Torreveija geweest en een bezoekje gebracht aan El Conde.  Gezellig om daar weer te zijn en we werden met veel besos begroet. Jammer dat Dulce niet in de gelegenheid was om te komen maar we hebben weer genoten.

Zaterdag nog voor de laatste keer bij Adrian geweest en maandag richting Franse grens.

1 juni richting Spaans/Franse grens. We hebben wel behoorlijk (volgens mij veel te veel) doorgereden en zijn uiteindelijk beland in Ondres.  Hele leuke camping. Toen we de volgende dag verder wilden reizen kwamen we tot de ontdekking dat we een toch al erg slappe band hadden.

  Met behulp van onze Belgische buren hebben wij onze band een beetje op kunnen pompen om naar een Euromaster te kunnen rijden in Bayonne. Wij zijn daar ontzettend goed geholpen maar de band moest besteld worden en waren we verplicht om nog een nachtje extra te blijven. Uiteraard geen straf natuurlijk.

Dus toen toch maar op 2 juni richting huis gereden naar Hourtain, de camping waar Gerard vroeger met de kinderen is geweest. Hier zijn wij twee nachten gebleven. het was er erg heet, de camping was goed en we stonden heerlijk onder de bomen. Dat mag ook wel in deze periode van de zomer. Bloedje heet.

 4 juni nu echt richting huis. Jammer alleen dat het allemaal zo snel moest gaan want Gerard wilde thuis zijn om Fortuna kampioen te zien worden. Uiteraard heeft hij mij niet ingelicht dus ik kwam er tijdens de reis achter omdat we de tolwegen hebben genomen. Schiet je lekker op waren de woorden van Gerard. Ja ja, als ik dit van tevoren had geweten dan had ik gewoon eerder richting huis gegaan. Nu zijn we ‘s morgens om 8.30 uur vertrokken en via de tolwegen in één ruk naar huis, waar we ’s nachts om 00.30 uur aan kwamen. Bekaf, moeie ogen en alles wat moe kon zijn was uiteraard moe. Wat een reis.

Maar gelukkig toch veilig zonder ongelukken weer thuis. Zeven weken en een dag zijn we weggeweest en hebben uiteraard genoten van deze camperreis.

Tot volgend jaar.