22 april 2009
Om 5.15 uur wakker geworden. Douchen en aankleden en de koffers kunnen dicht.
Gerard reed ons naar Schiphol, weinig file. Dus al om 7.15 uur op Schiphol.
Het was niet druk dus we waren al gauw ingecheckt, tevens heeft zij ons ingecheckt
voor Beiroet. Eerst een broodje en een bakkie koffie genomen, de tijd vloog om.
We moesten naar gate D22 en dat is voor oma best wel ver lopen. Aan de kant stond een
karretje met een meisje erin. Even gevraagd of we er gebruik van konden maken maar dat moest
je van tevoren bespreken. Maar voor ons had ze wel even tijd en werden wij keurig naar D22 gebracht.

Om 10.00 uur de lucht in en na een half uur werd de landing al ingezet. Dat ging even snel.
Om 11.00 uur (Nederlandse tijd) landden we op London Heathrow. Na een lange wandeling in Terminal 1
hebben we wat gezeten en om 13.00 uur (Nederlandse tijd) hebben we Italiaans gegeten. Verder wat gelezen, puzzelen en wat winkels
bekeken.
Om 15.30 uur (Nederlandse tijd) lekker een drankje genomen en een sms aan Rogier gestuurd dat we zitten te wachten
totdat bekend werd van welke gate we moesten vertrekken. De vlucht was ook keurig op tijd, zelfs een half uur eerder
geland dan gepland. Spannend, komen we wel goed door de douane met al die apparatuur en cadeaus die we hadden
meegenomen. En ja alles liep goed. En eindelijk daar waren Rogier en Tanya. Toen naar huis, ze wonen niet zo ver
van het vliegveld. En wat een knus en gezellig huis hebben ze. Met een prachtig uitzicht op de Middellandse Zee.

Dan natuurlijk de cadeaus. Wat waren ze er blij mee. Nog een lekker wijntje en dan naar bed.

23 april
’s Morgens ontbijt, jammer genoeg net even te koud om op het balkon te eten en
’s middags on tour.
Eerst zijn we naar boven in de bergen geweest naar Harissa.

Daarna hebben we heerlijk geluncht in Biblos.    Dit is een van de oudste
steden van de wereld en daar is tevens de bijbel ontstaan. We hebben heerlijk gegeten met een fantastisch uitzicht over de
Middellandse Zee.

Ook is de moeder van Tanya daar naar toegekomen, dus hebben we kennis kunnen maken met haar. Richting huis nog wat boodschappen
gedaan en ik mocht mijn tas niet mee naar binnen nemen want mijn camera zat er in. Tanya vroeg waarom niet en het antwoord van de beveiliging
was dat er speciale digitale camera’s waren waar de apparatuur in de supermarkt niet tegen konden!!!!

24 april
Na het ontbijt was het wachten op de moeder van Tanya. We gaan vandaag naar de grotten. Met de auto van Marie Angel en met Rogier als
chauffeur (alsof hij uit Libanon komt) op weg naar de grotten in Jeitta. Onderweg was het een behoorlijke chaos op de weg. Op een bepaald moment
stond er een auto en een politieagent met elkaar te debatteren. Rogier deed zijn raampje open en riep hen in het Arabisch toe. Wij verstonden uiteraard niet wat hij zei maar iedereen lachte. En…. wat heeft hij in het  Arabisch gezegd: “maak je niet druk, uiteindelijk komen we allemaal waar we moeten zijn”. Alsof hij hier altijd heeft gewoond.

 De reden dat je niet mag fotograferen
is dat de bewoners van Libanon denken dat het een heilige grot is. Ontzettend jammer want zoveel schoonheid heb ik nog nooit gezien. En dat het allemaal
vanzelf is ontstaan 40 miljoen jaar geleden. Er zijn twee grotten, een in de bergen en een naar beneden onder een berg. De laatste
konden we bekijken met een bootje, de andere moesten we lopen, trap op en trap op en weer trap op. Oma kon het niet lang volhouden.
Het was er ook erg vochtig maar heel erg indrukwekkend.

Na de grotten hebben we boodschappen gedaan en nu staan Tanya en Marie Angel het eten klaar te maken voor het diner. Een echte Libanese
maaltijd krijgen wij. Onder andere de huisgemaakte tabouleh, wat een heerlijke salade.

 We zitten ook te wachten op de buitentafel, die om een uur of 6 gebracht wordt.

25 april
Vandaag zijn we een tour gaan maken door de bergen. Tanya en haar moeder bleven thuis, die zijn gaan shoppen. Met de auto van Marie Angel,
de jeep, zijn we de bergen in gegaan. Een geweldige trip. Boven in de bergen lag nog behoorlijk veel sneeuw en soms reden we door
een muur of tunnel van sneeuw.

De reis was geweldig, we zijn naar de Bekaa vallei geweest en je zag aan de andere kant van deze
vallei Syrië liggen. Bij een splitsing in een heel klein dorpje wisten we niet goed welke kant we heen moesten. Er zaten drie mannen met
elkaar te praten en een van de mannen riep of hij ons kon helpen. Hij sprak goed Engels en Rogier vroeg de weg richting
de zee en Beiroet. De man legde uit hoe te rijden en vroeg waar wij vandaag kwamen. Wij werden meteen welkom geheten in
Libanon en hij nodigde ons uit om iets te drinken bij hem thuis. Rogier was eerst nog wat sceptisch maar laten zeiden we toch
ja en zijn we met hem naar zijn huis gereden, dat was maar 50 meter.

  Wij dronken bier en fris en hebben ook kennisgemaakt met zijn vrouw, die uit Thailand kwam. Hij was een politieman in ruste (47 jaar!!!).
Zoiets maak je toch niet gauw mee, wat een aardige mensen. Omdat de winters daar erg koud zijn woonden deze mensen in de wintertijd
in Beiroet. Hij legde uit waarom hij zo vroeg gepensioneerd was en hij zei dat hij niet zoveel geld nodig had want zij leefden
van hun tuin en kippen. In de tuin was van alles: uien, tomaten, groenten, aardappelen, noem maar op.
Ook het water uit de bergen en hij vroeg of wij wat water mee wilden nemen. Rogier zei dat hij een fles in de auto hadden
die hij wel mocht vullen. Toen Rogier de fles wilde geven begon de man te lachen en haalde een grote jerrycan en vulde deze met het
water uit de bergen. Zo vriendelijk zijn ze. Rogier heeft zijn telefoonnummer ook genoteerd. Wat een fantastische dag.
De man legde meteen uit hoe we moesten rijden en toen we de juist weg weer hadden gevonden, belde hij Rogier op om te zeggen
dat dit de goede weg was. Hij kon ons namelijk vanuit zijn huis zien rijden.
Onderweg nog een klein hapje gegeten en Rogier heeft ons getrakteerd. Wat een geweldige dag was dit weer en wat hebben we genoten.

26 april
’s Middags zijn we uitgenodigd door de ouders van Tanya om te gaan lunchen. Dit is een geweldige ervaring geworden want lunchen in Libanon is heel wat anders dan lunchen in Nederland. De foto’s spreken voor zich.

     Op deze manier werd het brood gebakken, gewoon op een stenen hete plaat en dat werd dan vers op tafel geserveerd. Wat een fantastische ervaring.

26 april
De volgende dag hebben we afgesproken op het strand met Marie Angel en hebben lekker genoten van de zon. Wat een heerlijk klimaat.
’s Avonds enorm genoten van de ondergaande zon. Wat ben ik trots op mijn zoon, en wat een mooi en fantastisch land.

    27 april
Omdat ik 7 mei jarig ben heb ik aangegeven mijn verjaardag met hun te willen vieren. Rogier en Tanya hebben een fantastische locatie uitgezocht en daar hebben wij heerlijk gegeten. De vis mochten we zelf uitzoeken en zoals uit de foto’s blijkt was dit een locatie die alles overtrof. Wat een geweldige verjaardag heb ik daar gehad.

28 april
Vandaag stond Beiruth op de agenda. Uiteraard was Rogier weer onze chauffeur en we hebben van alles gezien in deze mooie stad. Vroeger wel Parijs van het Midden Oosten genoemd. Maar ook hebben we nog de naweeën van de oorlog gezien. Grote kogelgaten in de gebouwen. Hier een impressie van Beiruth.

 

     29 april

     Vandaag een  rustdag. Lekker genieten op het heerlijke terras van Rogier en Tanya. Zon, wijntje, zon en nog een wijntje. Dit kan niet meer stuk. Wat een heerlijke week samen met mama naar Libanon. En wat ben ik blij dat ik haar heb mee kunnen nemen daar naar toe, zodat ook zij weet hoe haar kleinzoon leeft.

30 april
Het zit er weer op. Heel vroeg opgestaan en richting het vliegveld. Afscheid nemen en weer terug naar Nederland. Wat hebben wij een fantastische week gehad.